W przestrzeni kosmicznej występują różne zjawiska, aby je zrozumieć musimy często zagłębiać się w temat. Jednak nie do końca wiemy co powoduje występowanie takich zjawisk. Tematem, którym się dzisiaj zajmiemy to mgławica.
Mgławica to obłok gazu i pyłu międzygwiezdnego, który możemy określać też jako rozległe otoczki gwiazd. Dla oka ludzkiego otoczki gazu są praktycznie niewidzialne dla oka ludzkiego, dlatego tak trudno je zbadać w przestrzeni kosmicznej. Można je wykryć tylko dzięki analizie widma. W większości w jego skład wchodzi wodór i hel, reszta to mieszanina różnych gazów. Mamy do czynienia z większą liczbą mgławic. Mgławica nie posiada jednego sprecyzowanego rodzaju, możemy wyróżnić kilka typów.
Pierwszym z nich z pewnością jest mgławica ciemna, która całkowicie pochłania światło widziane oraz nadfiolet, który pełni miejsce powstawania gwiazd. Kolejnym rodzaj to mgławica refleksyjna, która charakteryzuje się słabym blaskiem pochodzącym od odbitego i rozproszonego światła gwiazd. Możemy się spotkać z mgławicą emisyjną, która charakteryzuje się jasnym kolorem. Właśnie tam gaz jest rozgrzewany do temperatury 10000K głównie przez promieniowanie najbliżej się znajdujących gwiazd. Ostatnią jest mgławica planetarna, gdzie następuje zjawisko ogrzewania zewnętrznego umarłej gwiazdy i główny nacisk jest nakładany na małego karła.
Jak każde takie zjawisko nawet w przypadku mgławicy posiada ona swoją historię. Na początku mieliśmy do czynienie z plamkami na teleskopie, przez co nie mogliśmy dokładnie obejrzeć wszystkich obiektów w mgławicy. Dziś jest to możliwe dzięki rozwiniętej technologii, przez co mogliśmy w końcu zobaczyć Plutona na zdjęciach w wysokiej rozdzielczości. Pierwotnie mgławicę określaliśmy jako obiekt astronomiczny, który zawiera galaktyki znajdująca się poza Drogą Mleczną. Współczesne definicje są dużo bardziej szczegółowe, bo przez setki lat zostały badane.
Dziś termin galaktyka stosuje się do międzygwiezdnych obłoków gazu i pyłu. Są one sklasyfikowane na podstawie tego jak świecą i jakie dają światło, chociażby z jaką intensywnością to robią. Może się wydawać, że kiedyś byliśmy w stanie odkryć wszystko co nieznane, ale niestety technologia nas ciągle ograniczała. Kiedyś nie było możliwe zobaczenie Plutona, bo nie posiadaliśmy aż tak rozległej technologii. Dziś możemy praktycznie zrobić wszystko. Bez wątpienia przy takiej technologii będzie możliwe dokładniejsze zbadanie mgławicy pod każdym kątem.
Zawsze się zastanawiałam tak naprawdę na dłuższą metę czy kiedykolwiek odkryjemy wszystko w kosmosie czy jest to zbyt nierealne? Badanie każdej galaktyki z pewnością zajęłoby nam mnóstwo czasu, bo one są liczone w milionach. Swoją drogą nigdy tak naprawdę nie odkryjemy wszystkich elementów, które tworzą kosmos. Z pewnością jest to praca na lata i wierzę, że astronomowie dołożą wszelkich starań, aby wszystko się udało.
Na chwilę obecną los kosmosu jest nieznany. Może w przyszłości znajdziemy planetę, na której istnieje życie. Póki co na razie taką planetą, która spełnia wymagania jest Ziemia. Ciężko sobie wyobrazić, że tylko na tej planecie ma prawo istnieć życie. Jednak może w przyszłości znajdziemy istoty, które zamieszkują planety mimo że nie ma tam żadnych warunków do życia jeśli chodzi o człowieka.
Z pasją o astronomii
