Podróże kosmiczne od niepamiętnych czasów rozbudzały ludzką wyobraźnię, a samo wylądowanie człowieka na Księżycu było i według wielu osób nadal jest, największym tego typu dokonaniem w historii ludzkiej eksploracji przestrzeni kosmicznej. Nikogo nie powinno dziwić, że wiele od czasów, kiedy Armstrong stawał na Księżycu, zmieniło się w kwestii samej wiedzy naukowej, technologii inżynieryjnej czy dostępnych materiałów i aparatur, ale jeśli chodzi o podróżowanie człowieka po przestrzeni kosmicznej – wciąż więcej jest wyzwań i problemów, aniżeli możliwości.
Dzisiaj, z perspektywy czasu, dostanie się człowieka na Księżyc nie wydaje się już tak imponujące, jakim było niewątpliwie w latach swojego wydarzenia. To była Zimna Wojna, a więc okres wielkiej rywalizacji na technologie wojskowe i osiągnięcia naukowe – każda ze stron, jeśli tylko udało jej się dokonać jakiegoś przełomowego osiągnięcia czy odkrycia, natychmiast musiała o tym informować cały świat. Kosmos, jako absolutnie nieodkryta przestrzeń wymagająca największych poświęceń finansowych i organizacyjnych, wymagając najlepszych naukowców i umysłów ścisłych do odniesienia sukcesu – stanowił więc idealne pole do rywalizacji, także propagandowej, pomiędzy Wschodem i Zachodem. Najbardziej istotnymi graczami tej rywalizacji byli na pewno politycy Stanów Zjednoczonych i ZSRR.
Trzeba uświadomić sobie, jak niesamowicie dużym osiągnięciem technicznym na tamte czasy musiało być pokonanie granicy atmosfery i wzbicie się w przestrzeń kosmiczną, a następnie bezpieczny powrót na ziemię. Dopiero potem możliwe jest zrozumienie, jak niesamowitym wyczynem było wysłanie człowieka na powierzchnię Księżyca. Oczywiście walory naukowe i doświadczalne nawet z całkowitego spenetrowania Księżyca, nie byłyby szczególnie imponujące, w odniesieniu chociażby do możliwości współczesnego obrazowania przestrzeni kosmicznej i badania np. fal grawitacyjnych. Warto także zwrócić uwagę na fakt, że pomimo oczywistego wzrostu jakości statków kosmicznych, postępu naukowego i dostępności lepszych urządzeń, nikt nie zdecydował się na ponowne wysłanie człowieka na Księżyc.
Nowe instrumenty pomiarowe
Między innymi właśnie dlatego, że dzisiaj nauka o wszechświecie i nauki typowo kosmologiczne jak astrofizyka, stawiają już pytania wielokrotnie trudniejsze i bardziej złożone, aniżeli te o budowę czy znaczenie naturalnych satelitów planet. Ten temat został spenetrowany całkowicie i naukowa wiedza o Księżycu nie wymaga poświęcania mu nadzwyczajnej przestrzeni. Pojawiają się natomiast nowe metody naukowe i instrumenty pomiarowe, które umożliwiają zajrzenie w odległe zakamarki wszechświata, do tej pory kompletnie ukryte przed okiem człowieka i naukowców.
Coraz wrażliwsze instrumenty pomiarowe są także coraz liczniejsze, zbierają coraz więcej dokładnych danych na temat wszystkich aspektów funkcjonowania bliższej i dalszej przestrzeni wokół Ziemi. Obecnie dane produkowane przez wszystkie teleskopy i inne interferometry, przekraczają swoją objętością czterokrotnie ilość danych w ruchu internetowym. Zsynchronizowanie wszystkich tych ośrodków badawczych i ich wdrożenie do jednego, spójnie zarządzanego i sprawnie zabezpieczonego systemu, wymaga niesamowicie kosztownej i dobrze zaprojektowanej oraz wykonanej infrastruktury.
Z pasją o astronomii
